عملکرد فعال کننده

عملکرد ازفعال کنندهبه طور تقریبی می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

1. فعال سازی خود به خود
هنگام پردازش سنگ معدن های چند فلزی غیر آهنی، سطح مواد معدنی به طور خود به خود با برخی از یون های نمک محلول در طول فرآیند آسیاب برهم کنش می دهد. به عنوان مثال، زمانی که کانی‌های اسفالریت و سولفید مس با هم وجود داشته باشند، پس از استخراج سنگ معدن، همیشه مقدار کمی سولفید مس در اکسیداسیون وجود خواهد داشت. این ماده به سولفات مس اکسید می شود. در دوغاب، یون‌های Cu2+ با سطح اسفالریت برهمکنش می‌کنندفعال کردنکه جداسازی مس و روی را دشوار می کند. برای رسوب باید آهک یا کربنات سدیم و سایر مواد تنظیم کننده اضافه شود. برخی از "یون های اجتناب ناپذیر" که ممکن است باعث فعال شدن شوند.

2. پیش فعال سازی
به افزودن یک فعال کننده برای فعال کردن آن به منظور انتخاب یک ماده معدنی خاص اشاره دارد. هنگامی که پیریت به شدت اکسید می شود، اسید سولفوریک را اضافه کنید تا فیلم اکسید روی سطح پیریت حل شود قبل از پردازش پیریت تا سطح تازه در معرض دید قرار گیرد تا فلوتاسیون تسهیل شود.

3. معاد
به ماده معدنی خاصی اشاره دارد که مهار شده است، مانند اسفالریت مهار شده با سیانید، که می تواند با افزودن سولفات مس احیا شود.

4. ولکانیزاسیون

به این معنی که سنگ معدن اکسید فلز ابتدا با سولفید سدیم تصفیه می شود تا یک فیلم معدنی سولفید فلزی نازک بر روی سطح سنگ اکسید تشکیل شود و سپس فلوتاسیون با زانتات انجام می شود.