طراحی اکلوزال پروتز ایمپلنت آزمایشگاه دندانپزشکی چین

طراحی اکلوزال پروتز ایمپلنت در آزمایشگاه دندانپزشکی چین

به دلیل تفاوت بین پروتز ایمپلنت و دندان طبیعی، باید در طراحی اکلوزال به طور متفاوتی درمان شود. بر اساس نقاط مختلف دندان از دست رفته و شرایط مختلف بافت نرم و سخت، طراحی ترمیم پروتز ایمپلنت بسیار متفاوت است.

روش‌های ترمیم دندان‌های از دست رفته موضعی شامل تاج تکی با ایمپلنت، بریج دو طرفه، بریج تک سر و غیره و روش‌های ترمیم دندان‌های از دست رفته قوس کامل شامل پروتز ثابت و اوردنچر با تکیه گاه ایمپلنت است. پروتزهای ایمپلنت مختلف در طراحی اکلوزال ویژگی های متفاوتی دارند. به عنوان مثال، پروتز ثابت تکی که توسط ایمپلنت های دندانی بعدی پشتیبانی می شود:

First of all, the ideal force of the implant should be along the axial direction of the implant. So the question is, how to achieve the axial force of the implant?



اگر پروتز تک ایمپلنت در ناحیه خلفی بتواند تماس فک سه نقطه ای باکال-زبانی مشابه دندان های طبیعی داشته باشد، می تواند به هدف انتقال محوری نیروی فک نیز دست یابد.



با این حال، برخلاف دندان‌های طبیعی، حرکت ایمپلنت‌های osseointegration تنها 3-5 میکرومتر است (حرکت طبیعی دندان‌های طبیعی می‌تواند به 25-100 میکرومتر برسد). هنگامی که پروتز ایمپلنت در هر نقطه A، B، C در فرآیند استفاده گم شود، بارگذاری استرس غیر محوری روی ایمپلنت ایجاد می شود.



بنابراین، برای پروتز تک ایمپلنت خلفی، طراحی تماس ایمن فک بالا این است که به جای تماس سه نقطه ای A، B، C، ناحیه خاصی از تماس حفره اپیکال-بیضی با دندان های فک مقابل ایجاد شود.



ماهیت تماس حفره آپیکال-بیضی بزرگ کردن سه نقطه A، B و C به سه سمت A، B و C است.



آیا انتقال محوری نیروی فک دندان مصنوعی ایمپلنت در دندان های خلفی تنها با تماس حفره اپیکال-بیضی حل می شود؟ چگونه می توان تماس اکلوزال چنین ایمپلنتی را طراحی کرد؟



صرف نظر از اینکه رها کردن محل و جهت کاشت صحیح است، زمانی که وظیفه ما ترمیم چنین ایمپلنت osseointegration است، آیا می توانیم به هدف انتقال محوری نیروی فک از طریق طراحی تماس اکلوزالی خاص دست یابیم؟
پاسخ شاید.

خط وسط ایده آل ایمپلنت دندانی خلفی فک بالا باید رو به روی سطح مورب نوک باکال-زبان دندان مقابل فک پایین باشد. هنگامی که ایمپلنت فک بالا بیش از نیمی از کاسپ مایل به کام جابجا نشود و خط وسط ایمپلنت مخالف حفره مرکزی باشد، می‌توانیم تماس بین دو طرف An و B حفره مرکزی فک بالا را قطع کنیم. دندان‌ها و نوک باکال دندان‌های فک پایین، و فقط تماس B و C بین نوک کامی دندان‌های فک بالا و حفره مرکزی دندان‌های فک پایین را حفظ می‌کند تا هدایت محوری نیرو در طول ایمپلنت متوجه شود.



هنگامی که ایمپلنت فک بالا به سمت پالاتال منتقل می شود و خط وسط ایمپلنت مخالف شیب باکال نوک زبان دندان فک است، می توان دید که موقعیت ایمپلنت را می توان به عنوان ضد فک طراحی کرد. به تماس سه طرفه A، B، C پایدار برسید.



هنگامی که ایمپلنت فک بالا بیش از یک شیب کاسپ را به سمت پالاتال تغییر می‌دهد و خط وسط ایمپلنت رو به نوک زبان است، علاوه بر طراحی معکوس، باید تماس بین نوک باکال نیز قطع شود. دندان بالا و حفره مرکزی دندان پایین برای جلوگیری از فشار دادن کنسول.