تعیین فاصله عمودی دندان مصنوعی کامل در آزمایشگاه دندانپزشکی چین

هنگامی که فک پایین دندان طبیعی در دررفتگی کاسپ قرار دارد، فاصله مستقیم از پایین بینی تا پایین چانه را فاصله عمودی موقعیت اکلوزال می نامند. زمانی که فک پایین در حالت استراحت قرار دارد، به فاصله مستقیم از پایین بینی تا پایین چانه، فاصله عمودی وضعیت استراحت نامیده می شود. فاصله عمودی مناسب می تواند ارتفاع یک سوم پایینی صورت را که مربوط به پری و زیبایی صورت است حفظ کند و همچنین می تواند کندیل را در وضعیتی متوسط ​​و راحت در حفره TMJ قرار دهد. پس از از دست دادن کل دندان ها، تکیه گاه بین فک بالا و پایین از بین رفت، سه نقطه پایینی صورت کوتاه تر شد، لب ها و گونه ها گود رفتند که به وضوح بر روی تصویر صورت تأثیر گذاشت. علاوه بر این، از آنجایی که فک پایین اغلب در موقعیت بلند کردن بیش از حد قرار می گیرد، کندیل به سمت عقب حرکت می کند که باعث ایجاد علائم مفصل گیجگاهی فکی برای مدت طولانی می شود. بنابراین، ساختن یک پروتز کامل و بازگرداندن فاصله عمودی اولیه، گام مهمی است.



با این حال، هنگام ساخت پروتزهای کامل برای تعیین فاصله عمودی، به دلیل عدم تجربه، اغلب زیاد یا خیلی کم به نظر می رسد که بر کیفیت دندان مصنوعی تأثیر می گذارد و حتی برخی از آنها نیاز به ساخت مجدد دارند. علائم شایع به شرح زیر است:



(1) فاصله عمودی خیلی زیاد است: فاصله عمودی تعیین شده توسط پروتز کامل بسیار زیاد است، قسمت پایین صورت طولانی تر می شود، ماهیچه های قسمت لابیوباکال منقبض هستند، لب های بالا و پایین نمی توانند بسته شوند، شیار نازولبیال و شیار منولبیال کم عمق می شود، انگار چیزی در دهان وجود دارد. هنگام صحبت کردن، دندان‌های بالا و پایین اغلب صدای برخورد دارند و دندان مصنوعی ضعیف نگه داشته می‌شود: در هنگام انسداد حساسیت وجود دارد و در هر دو طرف قسمت تمپورال ناراحتی وجود دارد: برای مدت طولانی منجر به برخی علائم می‌شود. مفصل گیجگاهی فکی، مانند ضربه خوردن و درد هنگام انسداد، و ممکن است محدودیت باز شدن دهان در موارد شدید وجود داشته باشد.



(2) فاصله عمودی خیلی کم است: فاصله عمودی تعیین شده توسط پروتز کامل بسیار کم است، قسمت پایین صورت هنگام انسداد کوتاهتر می شود، لب های بالا و پایین خیلی محکم در تماس هستند، لب ها به سمت بیرون یا داخل می چرخند، فرورفتگی دهان کامل نیست، شکل صورت قدیمی را نشان می دهد: هنگام انسداد، فک پایین باید بالاتر از زمانی که فاصله عمودی طبیعی است بلند شود تا دندان های مصنوعی فک بالا و پایین با هم تماس پیدا کنند، بنابراین جویدن آن سخت است. راندمان جویدن پایین است: برای مدت طولانی، همچنین باعث فک گیجگاهی علائم مفصل می شود.



برای جلوگیری از وضعیت فوق، هنگام ساخت پروتز کامل برای تعیین فاصله عمودی، علاوه بر استفاده از روش اندازه گیری (فاصله عمودی وضعیت استراحت منهای 2 میلی متر) باید به این نکته نیز توجه داشت که آیا تناسب بین طول سه قسمت پایینی صورت و طول صورت هماهنگ است، به خصوص اینکه آیا لب های بالا و پایین فقط می توانند با هم تماس داشته باشند، چه شیار بینی و